Δώστο το γαμημένο...

Δεν θέλω να το παίξω εξυπνάκιας, αλλά ο κόσμος πεινάει. 

Πεινάει, όχι μαλακίες. 

Πάρα πολλοί άνθρωποι αναγκάζονται να τη βγάζουν με 600 και 700 ευρώ το μήνα. Φανταστείτε πως ζουν. Κάπου άκουσα ότι μια ηλικιωμένη παίρνει σύνταξη 500(!) ευρώ και είχε παρακαλέσει το φαρμακοποιό να της χαρίσει τα φάρμακα, καθώς αν πλήρωνε για τα φάρμακα δεν θα είχε χρήματα για να πληρώσει για τη διατροφή της!

Έχουμε φτάσει σε τραγικές καταστάσεις. Αυτό είναι σίγουρο.

Και πάνω σε κάτι τέτοιες καταστάσεις, είναι καλό να βοηθάμε το συνάνθρωπο.

Είναι καλό αφού μπορούμε να δώσουμε το εισιτήριό μας, το οποίο έχει κάποια ώρα ακόμα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και εμείς δεν το χρειαζόμαστε, να το δίνουμε. 

Δεν χρειάζεται να το κρατήσεις στην τσέπη και να το πετάξεις στα σκουπίδια. Δεν κερδίζεις κάτι...

Και έλεος. Όταν σου δίνουν ένα εισιτήριο είναι ευγενικό να λες ευχαριστώ. 

Δεν έχει κανείς την υποχρέωση να στο δώσει. Στο δίνει επειδή καταλαβαίνει πως αφού μπορεί, δεν πειράζει να σου χαρίσει 1.40 ευρώ.

Πες λοιπόν ένα ευχαριστώ και δώστο και εσύ το ίδιο εισιτήριο αν του μένει χρόνος. 

Σκέψου πόσα λεφτά θα γλιτώναμε αν χρησιμοποιούσαμε ένα εισιτήριο στη μέγιστη διάρκειά του...