Μοναξιά

Έψαχνα αρκετή ώρα έναν τρόπο να αρχίσω αυτό το θέμα, ωστόσο δυσκολευόμουν πάρα πολύ. Σκεφτόμουν να αναφέρω μια προσωπική μου εμπειρία , έναν γενικότερο προβληματισμό, μια ιστορική αναδρομή ή κάτι τέλοσπάντων που να μοιάζει με πρόλογο και να σας εισαγάγει στο θέμα. Δεν βρήκα τίποτα που να με καλύπτει, και έτσι αποφάσισα πως καθώς η μοναξιά βιώνεται διαφορετικά από τον καθένα πως δεν έχει νόημα το πως ακριβώς θα αρχίσω το θέμα  γιατί όλοι το έχετε βιώσει ή βιώνετε ακόμα και καταλαβαίνετε πολύ καλά για ποιο θέμα θέλω να μιλήσω.

Η μοναξιά λοιπόν είναι κάτι τελείως υποκειμενικό. Δεν έχει σημασία αν είσαι σε σχέση, αν έχεις οικογένεια, αν έχεις φίλους. Βέβαια άμα δεν έχεις οικογένεια ή φίλους η μοναξιά είναι πιο σκληρή και βιώνετε πολύ πιο άσχημα και καταθλιπτικά, αλλά και να έχεις πολλές φορές νιώθεις τόσο μόνος που δεν έχει σημασία.

Δεν μπορώ ακριβώς να ορίσω τη μοναξιά. Δεν νομίζω κιόλας πως υπάρχει κάποιος τρόπος για να την ορίσεις, απλά νομίζω πως η μοναξιά είναι η "ασθένεια" την οποία όλοι θέλουν να  αποφύγουν, αλλά παράλληλα είναι και η "θεραπεία" για να είσαι καλά με τον εαυτό σου. 

Ξέρω πως είναι δύσκολο κάποιος να πει "τώρα θα μείνω μόνος μου γιατί αυτό πρέπει να κάνω", ωστόσο νομίζω πως είναι η μόνη λύση μερικές φορές. Όλοι έχουμε νιώσει ανικανοποίητοι από τους φίλους μας, τις σχέσεις μας, την οικογένειά μας και γενικώς από τη ζωή μας. Αυτό που έχω να πω είναι πως αυτό δεν είναι κακό. Βοηθάει. Σε κάνει να συνειδητοποιείς ποιες παρέες αξίζουν ποιοι είναι οι πραγματικοί σου φίλοι, ότι η σχέση σου είναι χάλια. 

Δεν είναι τόσο κακό να καταλάβει κάποιος πως η ζωή του δεν είναι σε καλό δρόμο. Το κακό είναι να είναι η ζωή του χάλια και να μην το καταλαβαίνει. Τότε υπάρχει πρόβλημα. Η ζωή μπορεί να είναι μικρή και να λένε πως δεν υπάρχει χρόνος για στεναχώριες, αλλά εγώ πιστεύω πως καλύτερα να έχεις ποιοτικές στιγμές ευτυχίας παρά να ζεις για πολύ καιρό στο ψέμα και στην ανικανοποίηση. 

Δεν είναι κακό να το λες και δυνατά όταν σε ρωτάνε. Δεν έχεις βαρεθεί να απαντάς "καλά είμαι εσύ;" όταν σε ρωτάνε τι κάνεις; Ναι ρε φίλε δεν είμαι καλά και δεν έχω πρόβλημα να στο πω. Και δεν στο λέω επειδή μετά θα με λυπηθείς στο λέω επειδή δεν ντρέπομαι για αυτά που νιώθω. 

Πολλοί άνθρωποι θεωρούν πως είναι μόνοι τους όταν δεν έχουν κάποια ερωτική σχέση. Αυτό είναι το μεγαλύτερο λάθος που μπορεί να σκεφτεί κανείς, γιατί με αυτόν τον τρόπο οδηγείται σε επιπλέον λάθος αποφάσεις. Άσχημες σχέσεις στις οποίες κρατιέται γιατί φοβάται να είναι ξανά "μόνος" ,απομάκρυνση από τους ανθρώπους που πραγματικά τον νοιάζονται και τον στηρίζουν, νύχτες που θέλει να ξεχάσει.

Η σχέση δεν είναι η θεραπεία στη μοναξιά. Οι καλύτερες σχέσεις συμβαίνουν όταν κάποιος είναι ικανοποιημένος από τον εαυτό του και δεν ψάχνει κάτι απλά για το να το δείχνει, αλλά κάτι για να τον ολοκληρώνει συναισθηματικά. Γιατί κακά τα ψέμματα μόνο μέσα σε μια σχέση ο άνθρωπος νιώθει ολοκληρωμένος και συναισθηματικά.
Η μοναξιά δεν ξεπερνιέται με σχέση, ξεπερνιέται με ουσιαστικές ώρες με τον εαυτό σου. Ουσιαστικές δεν είναι οι ώρες που θα κάτσεις μπροστά στον υπολογιστή και θα κοιτάξεις το διαδίκτυο, ουσιαστικές είναι οι ώρες που θα είσαι ξαπλωμένος στο κρεβάτι και θα σκέφτεσαι γιατί νιώθεις έτσι (σου επιτρέπω να ακούς και μουσική αν θες.).
Ξέρω πως αυτά που γράφω δεν είναι καθόλου εύκολα να γίνουν. Είναι πολύ δύσκολα. Ωστόσο ο καθένας πρέπει να σκεφτεί τι είναι αυτό που τον ικανοποιεί και να μη συμβιβαστεί με τίποτα λιγότερο γιατί απλά θα νιώθει μόνος. Ο μόνος τρόπος για να καταλάβει κανείς τι ακριβώς θέλει είναι να μείνει μόνος του και να το σκεφτεί, δεν έρχονται ουρανοκατέβατα τέτοιες ιδέες, ούτε φτιάχνεται η ζωή από τη μια μέρα στην άλλη. Γιατί βασικό συστατικό αν κάποιος θέλει να είναι ευτυχισμένος είναι να έχει ξεπεράσει το φόβο της μοναξιάς...