Δευτέρα 22 Αυγούστου 2011

Τρεις Αλήθειες....

Ο άνθρωπος είναι ένα πολύπλοκο ων. Όσο υπάρχει ανακαλύπτει πράγματα, βιώνει καταστάσεις, πειραματίζεται, αναλύει και γενικότερα ζει. Όσο προχωρά η ζωή του αναδιαμορφώνει απόψεις, αλλάζει τη σκέψη του, πράγματα που θεωρούσε δεδομένα παύει να τα θεωρεί, πράγματα που τον ενδιέφεραν σταματούν να τον ενδιαφέρουν και γενικότερα η κοσμοθεωρία του αναδιαμορφώνεται και αναπροσαρμόζεται συνεχώς...
Υπάρχουν όμως τρεις αλήθειες οι οποίες πολλές φορές αμφισβητούνται από κάποιους(τους περισσότερους), όχι εσκεμμένα, υποσυνείδητα, γιατί ο άνθρωπος πολλές φορές είτε γιατί φοβάται είτε γιατί δεν θέλει να στεναχωρηθεί δυσκολεύεται να κοιτάξει την αλήθεια στα μάτια...
Η πρώτη αλήθεια λοιπόν χωρίζεται σε τρεις κατηγορίες και η πρώτη από τις τρεις αλήθειες της πρώτης κατηγορίας είναι, πως ότι είναι, είναι. Δεν είναι τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο. Όπως για παράδειγμα το βάζο είναι βάζο, και δεν πρόκειται ποτέ να το δεις σαν σαλάτα, έτσι συμβαίνει και με τις καταστάσεις. Δεν είναι αυτές που μας βολεύουν, δεν είναι καλύτερες από αυτές που φαίνονται, ούτε χειρότερες. Είναι αυτές που είναι και αν κάποιος θέλει να ζήσει ευτυχισμένα πρέπει να το αποδεχτεί...
Η δεύτερη κατηγορία  είναι πως εσύ είσαι αυτός που είσαι. Δεν είσαι τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Δεν είσαι αυτός που χρειάζομαι να είσαι ούτε αυτός που ήσουν. Δεν είσαι κυρίως αυτός που θα ήθελα να είσαι. Αν δεν είσαι όλα αυτά και είσαι εσύ τότε η σχέση μας είναι πραγματική, αν όχι τότε απλά υπάρχει μια στάμπα πάνω από τη σχέση μας (μιλάω για οποιοδήποτε είδος σχέσης) και γράφει "ημερομηνία λήξης"...
Όπως καταλάβατε η τρίτη αλήθεια είναι πως είμαι, ό,τι είμαι. Είμαι ο εαυτός μου, όχι αυτός που θα ήθελες ή πιθανόν να μπορούσα να ήμουν. Δεν είμαι αυτός που θα ήθελα ακόμα και εγώ ο ίδιος να είμαι και φυσικά δεν είμαι ποτέ αυτό που θα έπρεπε να είμαι. Είμαι αυτός που είμαι και αυτό αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή δεν γίνεται να αλλάξει. 
Η δεύτερη αλήθεια είναι πως τίποτα καλό στη ζωή δεν είναι δωρεάν.Αν επιθυμώ να ζήσω λοιπόν κάτι καλό πρέπει να πληρώσω, όχι με λεφτά, το αντίτιμο πολλές φορές είναι πολύ υψηλότερο από υλικά αγαθά. Έτσι οτιδήποτε καλό ζει κάποιος σημαίνει ότι έχει πληρώσει γι αυτό. Αν είμαι ευτυχισμένος, με αγαπούν οι φίλοι, η οικογένεια τα παιδιά μου σημαίνει πως έχω πληρώσει γι αυτά. Το να είναι κάποιος ευτυχισμένος είναι καθαρά θέμα του τι έχει πληρώσει. Αν έχει πληρώσει ικανοποιητικά για να είναι ευτυχισμένος, είναι ευτυχισμένος, αν όχι δεν είναι. Φυσικά η πληρωμή γίνεται προκαταβολικά, δεν υπάρχει πληρωμή με δόσεις σε τέτοια θέματα, δίνεις με σκοπό να εισπράξεις κάποτε, και άμα έχεις δώσει αρκετά να ξέρεις πως κάποια στιγμή οι προσπάθειες σου θα καρποφορήσουν...
Η τρίτη αλήθεια είναι να μην κάνω ποτέ αυτό που δεν θέλω. Είναι πολύ σημαντικό στη ζωή να μάθει κάποιος να λέει όχι. Αυτή η αλήθεια είναι η πιο δύσκολη να γίνει σημείο αναφοράς στις ζωές των ανθρώπων, διότι παρόλο που ουσιαστικά δεν απαγορεύεται τίποτα είναι μερικές φορές καταραμένα δύσκολο να πεις την περίφημη αρνητική έκφραση με τα τρία γράμματα. Στην πραγματικότητα είναι πολύ δύσκολο να βλέπεις κάποιος να σταματάει να σε χειροκροτεί,να σε επικροτεί ή ακόμα και να σε αγαπάει, αλλά είπαμε πάντα το κόστος είναι υψηλό και τίποτα καλό δεν είναι δωρεάν, και η ευτυχία είναι το ανώτερο που μπορείς να πάρεις οπότε και το κόστος της είναι ιδιαίτερα υψηλό. Για να γίνω πιο συγκεκριμένος, με το να μην κάνεις ποτέ αυτό που δεν θες και με το να λες πιο συχνά τη λέξη "όχι" βλέπεις πιο καθαρά σημεία του σώματος των άλλων ανθρώπων, σημεία όπως ο σβέρκος και η πλάτη, που όσο λες ναι δύσκολα διακρίνεις...
Αυτές είναι οι τρεις αλήθειες που οφείλει κάθε άνθρωπος να προσαρμόσει τη ζωή του πάνω. Φυσικά αυτό είναι κυριολεκτικά το πιο δύσκολο πράγμα στο κόσμο, ωστόσο στο τέλος είναι σίγουρο πως θα αξίζει..


Υ.Γ. Ελπίζω το καλοκαίρι σας να ήταν awesome as fuck όπως λένε και οι green day, να περάσατε γαμάτα, να ανανεωθήκατε και να είσαστε έτοιμοι για μία αντικειμενικά πολύ δύσκολη χρονιά που μας περιμένει. 
Υ.Γ. 1.Μετά από πολύ καιρό ξαναέγραψα στο blog. Η αλήθεια είναι πως το είχα ψιλοβαρεθεί λιγάκι, αλλά το καλοκαίρι βοήθησε σε μια μερική ανανέωση, έτσι επανήλθα δριμύτερος. 
Υ.Γ.2 Διάβασα πολλά βιβλία ψυχολογίας το καλοκαίρι και έτσι για μια περίοδο προβλέπεται να σας πρήξω με τέτοια θέματα.
Υ.Γ.3Βέβαια τώρα διαβάζω το 3ο βιβλίο του game of thrones οπότε άμα καμιά μέρα αναφέρω τίποτα ιδέες που καταλήγουν στην φράση "Κεφάλια.Παλούκια.Τοίχοι.", να ξέρετε τι φταίει.



                                           Από τα αγαπημένα μου τραγούδια...

5 σχόλια:

  1. Αδερφέ και εγώ ξεκινάω σε λίγες μέρες το 3ο βιβλίο του Game of thrones. Οπότε δεν σε παρεξηγώ ακόμα και αν πεις πως θες να ξεκοιλιάσεις τον Τζόφρυ και να του δώσεις τα άντερα στο χέρι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σωστό και περιεκτικό κείμενο. Είναι χάρισμα κατά τη γνώμη μου, να μπορείς να πεις κάτι σημαντικό με λίγες και απλές προτάσεις.Εύγε!

    Εγώ ξεκινάω σύντομα το 5ο βιβλίο παίδες. Ένα πράμα θα πω:

    "I am the sword in the darkness.
    I am the watcher on the walls.
    I am the fire that burns against the cold, the light that brings the dawn, the horn that wakes the sleepers, the shield that guards the realms of men.
    I pledge my life and honor to the Night's Watch, for this night and all the nights to come."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ελπίζω στο 5ο βιβλίο να έχει πεθάνει ο Τζόφρυ, να τους έχει γαμήσει όλους η Άρια και να έχει πεθάνει και ο μαλάκας ο αδερφός του Μπραν, το γαμιόλη καθόλου δεν τον συμπαθώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αλζα ανατρίχιασε ρε σκύλε...

    Piko για τον Ρομπ λες ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Όχι τον Ρομπ ρε, τον Ρίκον ξέρεις αυτόν που έμεινε στο Winterfell και έχει το Μαλλιαρό για direwolf. Βέβαια κάτι μου λέει πως όλοι θα πεθάνουν στο τέλος οπότε δεν αγχώνομαι..

    ΑπάντησηΔιαγραφή